Roses are red, Violets are blue, the secret is out because a baby is due! Baby #2 is on its way!
Begin november verwelkomen we een nieuwe toevoeging aan ons kleine gezin … baby #2! Het lijkt nog steeds niet echt, maar mijn groeiende babybuik maakt het zeker zo! Het is een complete wervelwind geweest sinds we het te weten kwamen, maar het begint allemaal in te zinken nu ik in het tweede trimester ben beland en we niet blijer kunnen zijn om het nieuws te delen!!
We ontdekten het vlak na onze trip naar Londen. Gelukkig erna want dit keer waren de zwangerschapskwaaltjes er weer lekker vroeg bij. Met ongeveer 4 weken voelde ik me erg moe, maar dit was een heel ander niveau van vermoeidheid! Mijn borsten begonnen ook pijn te doen en toen wist ik het al! Bij mijn eerste zwangerschap wist ik het ook al eerder. Het is een gevoel dat je bijna niet kan omschrijven. Ook iets in je blik veranderd op het moment dat je zwanger wordt. Je gaat gewoon stralen. Meteen erna heb ik een aantal vroege zwangerschapstests gedaan. Sommige resultaten waren niet positief waardoor ik een aantal andere merken heb getest. Van alle merken die ik heb getest waren de vrij goedkope merken het meest betrouwbaar (vroege zwangerschapstest). De resultaten en merken zal ik met jullie delen in een volgende post.
Met 5 weken was het zeker, wij zijn zwanger voor de tweede keer! We waren overweldigd door allerlei emoties – we waren opgewonden, bang, dankbaar, bezorgd en weinig van al het andere daartussenin. Hoewel we eerder over dit moment hadden gesproken, was het echt zo onwerkelijk om zo snel een positieve zwangerschapstest te zien, en een beetje paniek begon ons over te nemen.
Het eerste trimester was behoorlijk zwaar. Mijn misselijkheid sloeg al toe bij week 5. Net als bij Chloé overigens. Ik was niet alleen in de ochtend misselijk, maar de hele dag. Daarnaast was ik extreem moe en soms duizelig. Daarnaast voelde ik me heel raar, net alsof al mijn energie en enthousiasme voor de andere dingen waar ik van hou – vooral het creëren en werken – er niet zo sterk meer waren. Ik wist dat het een fase was en zou voorbijgaan, maar het was moeilijk om er geen controle over te hebben en ik had rare schuldgevoelens omdat ik me zo voelde. Ik moest mezelf dwingen om mijn werk gedaan te krijgen en ik moest accepteren dat ik nu in een langzamer tempo ging bewegen, dat ik pauzes en zelfs dutjes moest nemen (en ik ben nooit een dutje persoon geweest).
De meeste vrouwen zeggen dat de tweede zwangerschap wel wat makkelijker gaat, want je weet wat je moet verwachten. Deze zwangerschap heeft tot nu toe zo anders gevoeld dan toen ik zwanger was van Chloé. Het is moeilijk uit te leggen, ik heb veel grotere hoogte- en dieptepunten gehad en ik ben deze keer veel zieker geweest (jullie hebben waarschijnlijk mijn eindeloze appelmoespakketten op insta-stories opgemerkt, ze kalmeren onmiddellijk mijn maag). Ook mijn buik was heel snel zichtbaar deze keer. Heel anders dan met Chloé waarbij dit pas bij 20 weken het geval was. Ik vroeg het aan mijn verloskundige en ze zei “welkom bij zwangerschap in je 30ste”, haha. Hebben jullie een verschil opgemerkt tussen zwangerschap in de 20 en 30?
Ik had ochtendmisselijkheid verwacht, maar ik wist niet dat de mijne zou komen in de vorm van 24/7 misselijkheid. Ik voelde me eigenlijk elke dag de hele dag ziek. In combinatie met extreme voedselaversies was het extra lastig hier mee om te gaan. Ik ben zo dankbaar voor mijn fantastische echtgenoot die absoluut de beste was in deze tijd, en me zelfgemaakte water met limoen en gemberthee maakte. En gedurende deze tijd ook voor ons gezin kookte. Toen mijn tweede trimester begon, zakte de misselijk geleidelijk af. Maar helemaal weg is het helaas nog niet. Wel is de vermoeidheid wat minder geworden… zolang ik maar 9 uur slaap krijg!
De baby groeit goed en ziet er sterk en gezond uit en ik kan niet wachten om hem of haar te ontmoeten! Over een paar weken weten wij het geslacht en zullen wij een gender reveal feestje organiseren voor onze beste vrienden en familie. Wie weet deel ik het ook op de blog en anders zullen jullie daar op moeten wachten tot aan de geboorte.:)
En Chloé… kan niet wachten om de grote zus te worden. Ze is altijd al een ondernemer geweest, die alles zelf in handen wil hebben en zelf alles wil doen en het idee dat ze niet meer het kleintje is in huis, is voor haar helemaal leuk.
Bedankt voor alle lieve berichten die we allemaal hebben gelezen en blijven lezen! Ik kan niet wachten om deze reis nog meer met jullie te delen !!
